Aseksualność to jedna z wielu orientacji seksualnych. W artykule przedstawiamy definicję aseksualności oraz cechy, które często się z nią wiążą. Przyjrzymy się też spektrum aseksualności, które obejmuje różnorodne identyfikacje, aby przybliżyć kwestię niejednorodności aseksualności – obejmuje ona wiele rozmaitych odcieni i doświadczeń. Omówimy też trudności, z jakimi mogą się spotykać osoby aseksualne.
Aseksualność – co to jest?
Aseksualność to orientacja seksualna, w której osoba nie doświadcza lub ma minimalne zainteresowanie seksualne. Osoby aseksualne mogą nie odczuwać pociągu seksualnego wobec innych osób lub odczuwać je tylko w bardzo ograniczonym stopniu. To nie jest tożsame z brakiem libido czy brakiem aktywności seksualnej, ale odnosi się do braku odczuwania seksualnego pociągu lub zainteresowania seksualnego jako takiego. Aseksualność jest częścią szerokiego spektrum ludzkiej seksualności. Osoby aseksualne mogą doświadczać romantycznego zainteresowania i emocjonalnej bliskości, jednak seksualność nie jest dla nich kluczowym aspektem w budowaniu relacji. Istnieje również różnorodność w samoidentyfikacji wśród osób aseksualnych, np. niektóre mogą określać się jako heteroromantyczne (doświadczają romantycznego zainteresowania wobec innych płci), homoromantyczne (doświadczają romantycznego zainteresowania wobec osób tej samej płci) itp. Warto podkreślić, że aseksualność nie jest wynikiem zaburzeń psychicznych ani problemów emocjonalnych.
Spektrum aseksualności
Termin “spektrum aseksualności” odnosi się do różnorodności doświadczeń, identyfikacji i poziomów zainteresowania seksualnego wśród osób aseksualnych. Podobnie jak w przypadku innych orientacji seksualnych, aseksualność nie jest jednorodna i może się różnić między jednostkami. Spektrum aseksualności uwzględnia różnice w poziomach seksualnego pociągu, zainteresowaniu seksem i doświadczeniach emocjonalnych wobec innych osób.
W ramach spektrum aseksualności można wyróżnić kilka pojęć i identyfikacji:
Aseksualność – osoby aseksualne doświadczają minimalnego lub braku seksualnego pociągu do innych osób. Mogą nie odczuwać silnego pragnienia seksualnego i nie angażować się w aktywność seksualną.
Demiseksualność – osoby demiseksualne doświadczają seksualnego pociągu dopiero po nawiązaniu głębokiej więzi emocjonalnej z inną osobą. Wymaga to większego zaangażowania emocjonalnego przed pojawieniem się seksualnego zainteresowania.
Grayseksualność – odnosi się do osób, które doświadczają seksualnego pociągu w rzadkich okolicznościach lub w niewielkim stopniu. Mogą mieć okresy, kiedy czują pewne zainteresowanie seksem, ale nie jest ono tak silne jak u osób seksualnych.
Akoseksualność – to termin, który niektóre osoby używają do opisania braku potrzeby lub chęci angażowania się w aktywność seksualną. Osoby akoseksualne mogą czuć się neutralne lub obojętne wobec seksualności.
Warto zauważyć, że spektrum aseksualności może obejmować inne identyfikacje, które nie zostały wymienione powyżej. Istotne jest zrozumienie, że każda osoba aseksualna ma własne doświadczenia i sposoby identyfikowania się w kontekście swojej seksualności. Spektrum aseksualności podkreśla różnorodność i indywidualność doświadczeń seksualnych, a jednocześnie umożliwia osób aseksualnym znalezienie miejsca dla siebie w opisie swojej tożsamości seksualnej.
Aseksualność a brak ochoty na seks
Różnica między aseksualnością a brakiem ochoty na seks polega na tym, że aseksualność jest orientacją seksualną, podczas gdy brak ochoty na seks może być tymczasowym stanem lub wynikać z różnych czynników. Brak ochoty na seks, zwany również brakiem libido, jest stanem, w którym osoba tymczasowo nie odczuwa pożądania seksualnego lub ma niewielkie zainteresowanie seksem. Może to wynikać z różnych czynników, takich jak zmęczenie, stres, problemy zdrowotne, konflikty w związku czy działanie określonych leków. Aby przybliżyć różnice pomiędzy tymi dwoma sytuacjami, przedstawiamy dwa studium przypadków.
Studium przypadku 1: Aseksualność
Opis przypadku: Anna, lat 28, zawsze czuła się inna niż jej rówieśnicy, gdyż nie doświadczała silnego seksualnego pociągu. Odkąd była nastolatką, zauważyła, że jej przyjaciele zaczęli interesować się rozmowami na temat atrakcyjności płci przeciwnej i doświadczania silnych pożądań seksualnych. Anna jednak nie miała podobnych doświadczeń i zaczęła czuć się niezrozumiana i niepasująca do stereotypowych wzorców. W miarę jak dorastała, Anna odkryła termin “aseksualność” i zrozumiała, że to jest dokładnie to, z czym się identyfikuje. Zrozumienie swojej aseksualnej orientacji było dla niej ważnym odkryciem, które pomogło jej zaakceptować siebie i zrozumieć, że nie ma niczego niezwykłego w tym, że nie odczuwa silnego seksualnego pociągu. Anna zaczęła szukać informacji na temat aseksualności i dołączyła do społeczności online, gdzie mogła spotkać innych ludzi, którzy mają podobne doświadczenia. Z czasem zdobyła większą pewność siebie i zaczęła mówić o swojej aseksualności swoim bliskim. Znalezienie wsparcia i zrozumienia otworzyło przed nią drogę do akceptacji i bycia sobą. Dzięki psychoterapii indywidualnej Anna pracuje nad radzeniem sobie z trudnościami wynikającymi z jej orientacji. Psychoterapeuta wspiera ją w eksplorowaniu tożsamości seksualnej, budowaniu zdrowej samooceny i radzeniu sobie z lękiem przed odrzuceniem.
Studium przypadku 2: Brak ochoty na seks
Opis przypadku: Michał, lat 35, od pewnego czasu zauważył, że stracił zainteresowanie seksem i nie odczuwa pożądania seksualnego w takim stopniu, jak kiedyś. Zaczęło to wpływać na jego związek i poczucie pewności siebie. Był zaniepokojony tą sytuacją i zastanawiał się, co mogło być tego przyczyną. Po konsultacji z lekarzem okazało się, że Michał ma obniżony poziom testosteronu, co może mieć wpływ na jego libido. Lekarz zalecił dalsze badania i zdiagnozował u niego niski poziom hormonów płciowych. Wyniki wskazały, że problem jest związany z fizycznym stanem zdrowia Michała. Michał podjął się leczenia hormonalnego w celu zwiększenia poziomu testosteronu. W międzyczasie, aby wspomóc terapię farmakologiczną, zdecydował się na psychoterapię indywidualną, aby zrozumieć głębsze przyczyny braku ochoty na seks. Podczas terapii Michał zidentyfikował pewne czynniki psychologiczne, które mogą wpływać na jego seksualne funkcjonowanie, takie jak przeciążenie stresem związanym z pracą, problemy z komunikacją w związku i obniżona samoocena. Psychoterapeuta pomógł Michałowi w pracy nad radzeniem sobie ze stresem, poprawie komunikacji z partnerką oraz budowaniu pozytywnego obrazu siebie. Współpraca z lekarzem i psychoterapeutą przyniosła Michałowi ulgę i poprawę jakości życia seksualnego.
Aseksualność – możliwe trudności
Osoby aseksualne mogą spotykać się z różnymi wyzwaniami i trudnościami, które wynikają często ze stereotypów dotyczących aseksualności. Oto kilka problemów, z którymi osoby aseksualne mogą się borykać:
Niska świadomość społeczna. Większość osób niewiele wie na temat aseksualności. Osoby aseksualne mogą być niewłaściwie rozumiane. To może prowadzić do poczucia izolacji, samotności i niewłaściwego odczucia swojej orientacji. W mediach, kulturze popularnej i społeczeństwie ogólnie rzadko ukazuje się aseksualność. Może to powodować, że osoby aseksualne czują się niezauważone, nieobecne i niezrozumiane. Brak odpowiednich zasobów w postaci grup wsparcia i informacji na temat aseksualności może utrudniać rozwój tożsamości i radzenie sobie z własnymi doświadczeniami.
Presja społeczna i oczekiwania. Społeczeństwo często stawia duży nacisk na aktywność seksualną i postrzega ją jako naturalną i nieodzowną część życia. Osoby aseksualne mogą czuć presję, aby dostosować się do tych oczekiwań, co może prowadzić do wewnętrznego konfliktu, poczucia niewystarczalności lub nieakceptacji.
Wykluczenie w relacjach. Osoby aseksualne mogą mieć trudności w znalezieniu odpowiedniego partnera lub utrzymaniu satysfakcjonującego związku, szczególnie jeśli ich partnerzy mają silne potrzeby seksualne. Różnica w pożądaniu seksualnym może prowadzić do konfliktów i trudności w budowaniu intymności.
Lęk przed odrzuceniem. Osoby aseksualne mogą obawiać się, że zostaną odrzucone lub nieakceptowane przez innych ze względu na swoją orientację. Lęk przed odrzuceniem może wpływać na relacje interpersonalne i utrudniać otwarte rozmowy na temat seksualności.
Masz trudności i potrzebujesz wsparcia?
Aseksualność a psychoterapia
Psychoterapia może odgrywać ważną rolę w życiu osób aseksualnych, które mogą napotykać różnorodne trudności emocjonalne, wyzwania dotyczące obszaru poczucia własnej wartości, zrozumienia swojej orientacji seksualnej oraz budowania zdrowych relacji. Psychoterapia może pomóc osobom aseksualnym w zaakceptowaniu i zrozumieniu swojej orientacji seksualnej. Terapeuta może wspierać klienta w eksplorowaniu i rozumieniu własnej tożsamości, identyfikacji z aseksualnością oraz w budowaniu pozytywnego obrazu samego siebie. Jak już wspominaliśmy, osoby aseksualne mogą borykać się z różnymi trudnościami emocjonalnymi związanymi z wykluczeniem społecznym, poczuciem niewidoczności, brakiem zrozumienia ze strony innych. Psychoterapia może pomóc w radzeniu sobie z tymi emocjonalnymi wyzwaniami, poprzez eksplorację sfery emocjonalnej i poszukiwanie sposobów regulacji emocji. Psychoterapia może również wspierać osoby aseksualne w budowaniu zdrowych relacji, zarówno romantycznych, jak i przyjacielskich. Inne obszary, które mogą być przedmiotem przyglądania się to: rozumienie i wyrażanie swoich potrzeb, ustanawianie granic, efektywna komunikacja oraz negocjowanie aspektów intymności i bliskości w związku. Terapia może również pomóc w radzeniu sobie z ewentualnymi trudnościami w relacjach z osobami, które nie rozumieją lub nie akceptują aseksualności. Ważne jest, aby osoby aseksualne miały możliwość odbycia psychoterapii w relacji z psychoterapeutą, który jest świadomy specyficznych wyzwań związanych z aseksualnością. Takich specjalistów na pewno możesz znaleźć w naszym ośrodku.
Aseksualność – podsumowanie
W tym artykule zgłębiliśmy temat aseksualności, ważnej i często nierozumianej tożsamości seksualnej. Przeanalizowaliśmy różnice między aseksualnością a brakiem ochoty na seks, aby pomóc Czytelnikom lepiej zrozumieć te dwie różne sytuacje. Pierwszym krokiem było wyjaśnienie samej aseksualności jako orientacji seksualnej, gdzie osoby aseksualne doświadczają braku pożądania seksualnego wobec innych osób. Omówiliśmy również istnienie spektrum aseksualności, które obejmuje różne doświadczenia i identyfikacje w obrębie tej orientacji. Następnie skupiliśmy się na problemach, z którymi osoby aseksualne mogą się borykać, takich jak niska świadomość społeczna, niezrozumienie, presja społeczna i trudności w relacjach. Artykuł przedstawiał również przykłady dwóch studiów przypadku – pierwszego dotyczącego osoby aseksualnej i drugiego dotyczącego osoby, której dotyczył brak ochoty na seks. Poprzez te studia przypadku, mieliśmy nadzieję pomóc Czytelnikom zrozumieć różnicę między tymi dwoma sytuacjami i podkreślić, że aseksualność jest nie tylko kwestią braku ochoty na seks, ale tożsamością seksualną z własnym spektrum doświadczeń. Ważne jest, podejmować dialog i edukację na temat aseksualności, aby rozszerzyć wiedzę społeczeństwa i zrozumienie.
Mogą Cię także zainteresować inne nasze artykuły:
Lęk przed odrzuceniem – objawy, przyczyny, sposoby radzenia sobie z nim (widokipsychoterapia.pl)
Lęk przed bliskością – Widoki Psychoterapia
Jak radzić sobie z samotnością? – Widoki Psychoterapia
Odwiedź nas także na Facebooku: Widoki – Twoja Psychoterapia | Warsaw | Facebook
oraz na Instagramie: https://www.instagram.com/widoki_twoja_psychoterapia/
